വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ്..., എന്റെ ചെറിയച്ഛന്റെ മകൻ ഒരു ദിവസം സംസാരിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ പെട്ടന്നവന്റെ കാൽ നീട്ടിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു "ചേച്ചി, നോക്കൂ എന്റെ കാലിന്റെ പെരുവിലലിലെ നഖം കാണുമ്പോൾ അമരീഷ് പുരിയെ പോലെയില്ലെ?"!!
അത് കേട്ട് ഒരുനിമിഷം ഞാനന്തം വിട്ടു. ഇവനിതെന്താണ് പറഞ്ഞു വരുന്നത്!! കളിയാക്കുന്നതാണോ അതോ ചുമ്മാ കളിപ്പിക്കാൻ പറയുന്നതാണോ??!! ഞാനവന്റെ മുഖത്തേയ്ക്ക് സാകൂതം നോക്കി.
പക്ഷേ അവന്റെ മുഖത്ത് പ്രത്യേകിച്ച് ഭാവഭേദമൊന്നുമില്ല. മാത്രമല്ല അത്യന്തം ഗൗരവത്തിൽ അവൻ തന്റെ കാൽ നീട്ടി തള്ളവിരൽ ഉയർത്തിവെച്ച് അതിലെ നഖത്തിൽ അമരീഷ് പുരിയെ കണ്ടുകൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു! ഞാൻ വീണ്ടും വീണ്ടും അവന്റെ നഖത്തിലേയ്ക്ക് നോക്കിക്കൊണ്ടേയിരുന്നു അമരീഷ് പുരിയെ കാണുവാൻ. പക്ഷേ എനിയ്ക്കവന്റെ നഖമല്ലാതെ മറ്റൊന്നും അതിൽ ദർശിയ്ക്കുവാൻ സാധിയ്ക്കുന്നില്ലായിരുന്നു. ഞാനെന്റെ നഖത്തിലേയ്ക്കും നോക്കി. അപ്പോഴും തഥൈവ!!
"നോക്ക് ചേച്ചി.. ശരിയ്ക്കും നോക്ക്. അമരീഷ് പുരിയുടെ ഛായയില്ലേ?" അവൻ എന്നെ ബോധ്യപ്പെടുത്താനായി പിന്നെയും അതുതന്നെ ആവർത്തിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. അവനന്ന് പതിനാലോ പതിനഞ്ചോ വയസ്. ഞാൻ അവനേക്കാൾ എട്ട് വയസിന് മൂത്തതാണ്. സ്വാഭാവികമായും ഞാൻ ചിന്തിച്ചു, ഇതവന്റെ പ്രായത്തിന്റെ തോന്നലുകളായിരിക്കും.
പിന്നൊരു ദിവസം അവൻ പറഞ്ഞു സ്വിച്ച് ബോർഡിന് മനീഷ കൊയ്_രാളയുടെ ഛായയുണ്ടെന്ന്. അപ്പോഴും എനിയ്ക്കവൻ പറഞ്ഞതുപോലെ ഒരു ഛായയൊന്നും സ്വിച്ച് ബോർഡിൽ കണ്ടെത്താനായില്ല.
പിന്നീട് പലപ്പോഴും അവൻ പറഞ്ഞ ഛായകളുടെ യുക്തിയാലോചിച്ച് എന്റെ തല പുണ്ണായിട്ടുണ്ട്. പോകെ പോകെ ഞാനതിനെയൊക്കെ മറന്നു കളഞ്ഞു. പിന്നെയും കുറേ വർഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞ് ഞാൻ ബംഗലൂരുവിൽ ജോലി തേടിയെത്തി. പിന്നെയും വർഷങ്ങൾ കടന്നു പോയി.
ഇന്നലെ, വെള്ളം പിടിച്ചു വച്ച വലിയ ബോട്ടിൽ വെള്ളം കുടിയ്ക്കുവാനായി കയ്യിലെടുത്തപ്പോൾ പെട്ടന്നെനിയ്ക്ക് അതിന് സഞ്ജയ് ദത്തിന്റെ ഛായ തോന്നി!! സ്വാഭാവികമായും എനിയ്ക്കവനെ ഓർമ്മ വന്നു. പെരുവിരലിലെ നഖവും സ്വിച്ച് ബോർഡും അമരീഷ് പുരിയും മനീഷ കൊയ്_രാളയും ഒക്കെ ഓർമ്മയിലേയ്ക്കോടിയെത്തി!!
അറിയാതെ എന്റെ പെരുവിരലിലെ നഖത്തിലേയ്ക്ക് എന്റെ കണ്ണുകൾ നീണ്ടു. അത്ഭുതം!! അതിന് അമരീഷ് പുരിയുടെ ഛായ!! ഉടൻ ഞാൻ സ്വിച്ച് ബോർഡിലേയ്ക്ക് കണ്ണയച്ചു... ഈശ്വരാാാ... അതിന് മനീഷ കൊയ്_രാളയുടെ ഛാായ.
ബോട്ടിൽ ഞാൻ ഒരിക്കൽ കൂടി നോക്കി. അതെ, അതിന് സഞ്ജയ് ദത്തിന്റെ ഛായയുണ്ട്!!
ഇതെങ്ങിനെ സംഭവിച്ചു!! വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ് അവനത് പറഞ്ഞപ്പോൾ എനിയ്ക്ക് അവയിലൊന്നും പ്രത്യേകിച്ചൊരു ഛായയും തോന്നിയില്ല. പക്ഷേ ഇപ്പോൾ... ദൈവമേ.. എനിയ്ക്ക് വട്ടായതാണോ... അതോ അവന്റെ അന്നത്തെ പ്രായത്തിലേയ്ക്ക്, പ്രായത്തിന്റെ വികൃതികളിലേയ്ക്ക് എന്റെ മനസ് പോയതാണോ...
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ