വെറുത്തുകൊണ്ട് സ്നേഹിയ്ക്കുന്നു. സ്നേഹിച്ചുകൊണ്ട് വെറുക്കുന്നു... ഇതെന്താണിങ്ങനെ? എവിടെയാണിതിന്റെ അന്ത്യം...? എന്നാണിതിന് തിരശീല വീഴുക..? അതോ ഇതൊരു അന്ത്യരംഗമില്ലാത്ത തുടർനാടകമോ..?
ഒറ്റപ്പെടല്‍... അതൊരു വല്ലാത്ത വേദനയാണ്. എന്‍റെ ഒറ്റപ്പെടലില്‍ നിന്നും രക്ഷപ്പെടാനായി ഒരു വൃഥാശ്രമം. എന്നിലെ നല്ലതും ചീത്തയുമായ അംശങ്ങളുടെ സ്വാംശീകരണമായി ഒരു ഏറ്റുപറച്ചിൽ.... ആരെയും വേദനിപ്പിക്കാതെ, കുറ്റപ്പെടുത്താതെ, പിന്നിട്ടവഴികളിലേക്കൊരു തിരിഞ്ഞു നോട്ടം. അറിഞ്ഞതും കണ്ടതും കേട്ടതുമായ ചില ജീവിതാനുഭവങ്ങൾ ഇവിടെ കുറിച്ചിടുന്നു. ആത്മാംശത്തെക്കാളധികം ഭാവനയും ഭാവനയേക്കാളധികം ആത്മാംശവും കൂടിക്കുഴഞ്ഞ കുറേ അനുഭവങ്ങൾ... അതാണ്‌ "അനാമികം".
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ